Poëzie analyse

Titel: Ongeneesbare ziekte
Bron: http://www.1001gedichten.nl/gedichten/61719/ongeneesbare_ziekte/
Schrijver: D Jolien
Gedicht:
Jouw ongeneesbare ziekte,
steeds verder val jij weg,
wat doktoren ook proberen,
wat ik ook zeg.

Steeds verder zak jij weg,
wat ik ook probeer,
ik hoor doktoren zeggen,
hij haalt het niet meer.

Steeds zie ik jou vechten,
maar telkens met minder kracht,
dan hoor ik doktoren zeggen,
hij heeft nog maar een nacht.

Ik kijk naar jou,
jij kijkt me bang aan,
omdat de doktoren hebben gezegd,
dat jij over enkele uren zult gaan.

Dan hoor ik jou zachtjes zeggen,
zet de apparatuur nu maar op stop,
ik heb genoeg gestreden,
ik ben echt helemaal op.

Doktoren die zetten,
met liefde alle apparatuur stil,
het doet mij zoveel pijn,
maar dit is wat jij wil.

Dan zeg ik zachtjes tegen jou,
je bent zo dapper en zo sterk,
heb nog eventjes geduld,
dan doet de tijd zijn werk.

Ik kijk naar jou,
jij kijkt me afwezig aan,
ineens hoor ik jou onverstaanbaar zeggen,
ik voel dat ik nu zal gaan.

Dan sluit jij je ogen,
jou mond valt dan ook dicht,
ik aai zachtjes over je hand,
steeds witter word jou gezicht.

Ik voel dat ik moet huilen,
dan valt er een traan,
nooit heb ik me zo alleen gevoeld,
je bent nu echt bij me vandaan.

Dan hoor ik jou in gedachten zeggen,
jij bent zo dapper en zo sterk,
heb geduld met het verwerken,
dan doet de tijd zijn werk.

Analyse:
Onderwerp: dood
Hoofdgedachte: Iemand verliezen aan een ongeneesbare ziekte.
Het is een rijmgedicht. Rijmschema: zin B en D rijmen steeds op elkaar.
Vorm van het gedicht: Sonnet, na 4 regels over ong het zelfde,  gaan ze weer verder over.
Er zit wel beeldspraak in dit gedicht. R2. ‘steeds verder val jij weg’ Hij valt niet letterlijk weg, maar het gaat steeds slechter met die gene. R9. ‘Steeds zie ik jou vechten’ Hij is niet echt aan het vechten maar hij vecht tegen zijn ziekte, hij vecht (doet zijn best) om beter te worden. R.16 ‘dat jij over enkele uren zult gaan’ Hij gaat niet weg, maar hij overlijdt over enkele uren.
gevoel: Ik krijg hier een verdrietig gevoel van, maar het gedicht spreekt me wel heel erg aan. Juist omdat het me raakt.

drie andere gedichten over het onderwerp: dood

titel: pesten als gevolg de dood
bron: http://www.1001gedichten.nl/gedichten/20458/pesten_als_gevolg_de_dood/
schrijver: sigrid
gedicht:  
een nieuwe school
een nieuwe klas
en zij staat helemaal alleen
ze vindt de hele groep gemeen
ze treiteren haar keer op keer
ze flikken het steeds weer
het licht gaat uit en zij blijft staan
de leraren hebben er niks aan gedaan
ze staat er nu helemaal alleen voor
maar de pesters gaan maar door
geen zin heeft ze meer in het leven
dit zou ze niemand anders willen geven.
nu is ze er niet meer
nu pas doet het de pesters zeer

Titel: ineens
Bron: http://www.gedichten.nl/nedermap/gedichten/gedicht/136499.html?browse=categorie
Schrijver: Lernert Engelberts
gedicht:
Ineens

Twee dagen terug speelde ik op de bank met K.
een potje scrabble. Een gewone woensdagavond.
Het eerste woord van K. was 'touw'.
Ik volgde met 'tijdschrift'. Toen volgde K. met
'eenzaam', 'verlaten', 'dood', 'koud', 'angst'.
Hij won.

De dag daarop kwam ik zijn nieuwe aquarium 
bezichtigen. Hij stond in de gang met twee
verschillende touwen in zijn handen en vroeg:
'Welke is het stevigst?'
Ik koos het touw in zijn rechterhand.

Vanmorgen kreeg ik het telefoontje van
de moeder van K.
Zo overstuur.

Titel: ergens
bron: http://www.gedichten.nl/nedermap/gedichten/gedicht/188257.html?browse=categorie
schrijver: Daphne van Breemen
gedicht:
Ergens

Ergens waar een kamer
gevangen is in zijn eigen ruimte
Waar het donker is
En de kilte guur afsteekt tegen de verlaten muren
Waar de muren vechten om de ruimte
Waar zelfs het verste hoekje haast onvindbaar is

Daar ergens,
waar het licht al lang geleden is gedoofd
Ligt een verloren briefje
Zwarte letters op wit papier
De woorden zeggen:
‘Ooit was jij hier.’